73
απόφαση με την οποία αναιρέθηκε η ως άνω εφετειακή απόφαση και κρατήθηκε η υπόθεση
προκειμένου να συζητηθεί επί της ουσίας σε νέα δικάσιμο και εν συνεχεία, μετά την από 28.06.2021
κλήση της εταιρείας, εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 747/2022 απόφαση του Αρείου Πάγου (Τμήμα Γ΄).
Με την ως άνω απόφαση το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου αφού συνεκδίκασε την από 19.11.1997
έφεση, τους πρόσθετους λόγους εφέσεως και τις ενώπιον του, κατά τη συζήτηση της έφεσης,
ασκηθείσες πρόσθετες παρεμβάσεις, απέρριψε τους πρόσθετους λόγους εφέσεως και πρόσθετες
παρεμβάσεις, έκανε δεκτή τη κατ’ ουσία την ως άνω από 19.11.1997 έφεση και εξαφάνισε την
εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 5722/1997 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. Περαιτέρω,
αφού προέβη στην εκδίκαση της από 01.12.1988 αγωγής του Ελληνικού Δημοσίου, αφού απέρριψε ως
ουσιαστικά αβάσιμη την ένσταση καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος που υπέβαλε η εταιρεία, έκανε
αυτή δεκτή εν μέρει ως βάσιμη κατ’ ουσία και αναγνώρισε το ενάγον, Ελληνικό Δημόσιο, κύριο του
τμήματος της επίδικης εδαφικής εκτάσεως, επιφανείας 242,25 στρεμμάτων (Λατομείο), που βρίσκεται
εκτός σχεδίου πόλεως και όπως ειδικότερα προσδιορίζεται στην απόφαση και διέταξε την απόδοση της
εν λόγω έκτασης στο ενάγον. Επιπροσθέτως και όσον αφορά το τμήμα της επίδικης έκτασης
επιφανείας 49,75 στρεμμάτων, το οποίο βρίσκεται εντός σχεδίου πόλεως και αποτελείται από τα ΟΤ
131, 132 και 133, έκανε δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη την ένσταση καταχρηστικής άσκησης
δικαιώματος που πρόβαλε η εταιρεία.
Για τα εντός σχεδίου ακίνητα που περνούν στην ιδιοκτησία της, η Εταιρεία έχει προβεί σε όλες τις
ενδεδειγμένες ενέργειες για την αξιοποίησή τους. Ήδη έχει ολοκληρωθεί στο Κτηματολόγιο η
καταχώρηση του ακίνητου που βρίσκεται στη Νεφέλης 6 – Ήρας – Περσέως (ΟΤ 133).
Για την εκτός σχεδίου έκταση η ιδιοκτησία της οποίας αμετάκλητα αναγνωρίζεται το Ελληνικό Δημόσιο,
η Εταιρεία προχώρησε σε προσφυγή κατά της Ελλάδος στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων (ΕΔΔΑ) για παραβίαση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων της Εταιρείας καθώς και του
δικαιώματος δικαίας δίκης. Η Εταιρεία ενημερώθηκε με επιστολή από το ΕΔΔΑ ότι η ως άνω προσφυγή
κρίθηκε κατ’ αρχήν, παραδεκτή. Η εξέταση της προσφυγής ως προς την ουσία της εκκρεμεί ακόμη
ενώπιον του Δικαστηρίου.
Όσον αφορά στις υποθέσεις της εταιρείας σχετικά με την «Παλαιά Αγορά Ψυχικού»:
α. Το σωματείο με την επωνυμία «Ένωση Ιδιοκτητών Ψυχικού» κατέθεσε ενώπιον του Διοικητικού
Εφετείου Αθηνών αίτηση ακυρώσεως κατά α. των Οικοδομικών Αδειών 130/17 και 231/12 της
Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου Αγ. Παρασκευής, β. της 1633/1996 Οικοδομικής Άδειας του Δήμου
Αγίας Παρασκευής, γ. της ΥΠΠΟ/43680/ΔΠΚΑΝΜ/1394/16.09.1996, δ. της
ΥΠΠΟ/ΔΑΣΝΜ/29002/824/06.04.2009, ε. της ΥΠΠΟ/31111/ΔΠΚΑΝΜ/813/01.09.1995 και στ. κάθε
άλλης πράξεως συναφούς προς τις παραπάνω, όπως ανακλητική της ανακλητικής της 1633/1996
άδειας, που αφορούν στην Παλαιά Αγορά Ψυχικού. Η Εταιρεία άσκησε παρέμβαση στη σχετική δίκη. Η
συζήτηση της ως άνω Αιτήσεως και της παρέμβασης έγινε κατά τη δικάσιμο της 05.11.2018 και
εξεδόθη η με αριθμό 2638/2019 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, η οποία δέχθηκε την παρέμβασή
μας, απέρριψε την Αίτηση Ακύρωσης αναφορικά με τα πολεοδομικά θέματα (π.χ. 130/2017 Οικοδομική
Άδεια) και την παρέπεμψε στο ΣτΕ καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά αποφάσεως του Υπουργείου
Πολιτισμού. Η συζήτηση της ως άνω αίτησης ακύρωσης καθ’ ο μέρος παραπέμφθηκε στο ΣτΕ,
εκκρεμούσε για τη δικάσιμο της 09.12.2020, κατά την οποία αναβλήθηκε για τη δικάσιμο της
14.04.2021 και εν συνεχεία για τη δικάσιμο της 10.11.2021 και της 13.04.2022, κατά την οποία το
σωματείο «Ένωση Ιδιοκτητών Ψυχικού» παραιτήθηκε από την ως άνω αίτηση ακύρωσης.
Επιπροσθέτως, κατά της ως άνω υπ’ αριθμ. 2638/2019 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου το
Σωματείο άσκησε την με αριθμό κατάθεσης Ε 697/2020 έφεση ενώπιον του ΣτΕ, δικάσιμος της οποίας,
ορίσθηκε η 29.04.2020 και μετά από αναβολές η 13.05.2020, η 24.06.2020, η 09.12.2020, η
14.04.2021, η 10.11.2021 και η 13.04.2022, κατά την οποία η υπόθεση συζητήθηκε.
Ενόψει της ασκήσεως της ως άνω Αιτήσεως Ακυρώσεως, το αιτούν σωματείο με την επωνυμία
«Ένωση Ιδιοκτητών Ψυχικού», είχε καταθέσει ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών και αίτηση
αναστολής εκτέλεσης των προσβαλλόμενων με την Αίτηση Ακυρώσεως πράξεων, οι οποίες ήταν